กักตัวเองอยู่ในห้องแต่ใจมันยังคงฝัน
เหมือนนกกระพือปีกอยากจะบินในกรงขัง
ขอบฟ้ายังมืดมิดแต่ใจมันยังคงหวัง
ยังปัดความท้อแท้ออกไปอย่ามาโดนฉัน
ฉันเชื่อถ้าเธอเป็นนกเดี๋ยววันหนึ่งเธอก็ได้บิน
ฉันเชื่อถ้าเธอเป็นเชฟเดี๋ยววันหนึ่งใครก็ได้กิน
ฉันเชื่อถ้าเธอเป็นนักร้องเดี๋ยววันหนึ่งใครก็ได้ยิน
แค่เราต้องคอยเหยียบความอ่อนแอลงไปอยู่ใต้ตีน
ในวันที่ล้มจะได้รู้ได้เรียนบ้าง
ที่ฉันทำได้คือส่งเพลงนี้ไปเคียงข้าง
เผื่อเธอรู้สึกเดียวดายเธอจะได้รู้มีใครบ้าง
เพลงแบบนี้ถ้าฉันไม่ทำแล้วใครจะทำมีใครสร้าง
ฉันรู้เธอกำลังท้อและเธอต้องการกำลังใจ
ฉันใส่มันลงไปแล้วฉันกำลังส่งพลังไป
ปัญหาที่เรานั้นเจอเธออย่าเพิ่งหนีเพิ่งลาไกล
เพราะว่าอีกกี่พายุมันก็มีวันที่ซาไป
วันหนึ่ง มันจะผ่านพ้นไป
ฉันนั้นก็ไม่รู้ว่านานสักเท่าไร
รู้แค่ถึงวันนั้นเราจะเริ่มกันใหม่
แค่รอวัน ที่มันจะผ่านพ้นไป
ทุกสิ่งที่เธอนั้นรักที่เธอนั้นฝันใฝ่
เอาไว้เมื่อถึงวันนั้นเรามาเริ่มกันใหม่
อีกกี่มรสุมมันก็มีวันสงบลง
วันนี้เรามีเวลาให้ใช้มันสงบปลง
ไม่มีอะไรแน่นอนไม่จีรังไม่อยู่คง
แต่สิ่งที่ฉันหวังคือเราจะอยู่จน
ผ่านมันไปแม้ใจจะสุดล้า
ก่อนพากันกางปีกโบยบินไปสุดฟ้า
วันนี้เราต้องอดทนเราต้องรอมันจบลง
เมื่อวันที่ฟ้าเปิดพวกเราจะพากันปลดกรง
เกิดเป็นนกมันต้องใช้ปีกแห่งความฝัน
เกิดเป็นคนต้องทำให้ใจมีความหวัง
วันนี้ยังไม่ใช่วันสุดท้ายไว้ค่อยไปตายกันวันหลัง
วันนี้เธอไม่เดียวดายอีกหนึ่งวันถ้าฟังฉัน
ที่เคยแย่ ที่เคยยาก มากกว่านี้ ยังเคยข้าม
ที่แน่ๆ ชีวิตนี้ ถอยหลัง ไม่เคยก้าว
มันก็แค่ อยู่กับที่ ในวันนี้ ให้เคยบ้าง
ก็แค่พัก เติมพลัง เพื่อจะไป ให้สุดหล้า
วันหนึ่ง มันจะผ่านพ้นไป
ฉันนั้นก็ไม่รู้ว่านานสักเท่าไร
รู้แค่ถึงวันนั้นเราจะเริ่มกันใหม่
แค่รอวัน ที่มันจะผ่านพ้นไป
ทุกสิ่งที่เธอนั้นรักที่เธอนั้นฝันใฝ่
เอาไว้เมื่อถึงวันนั้นเรามาเริ่มกันใหม่
ถ้าไม่มีวันที่ล้มที่ผิดหวัง
คงไม่มีวันได้ลุกขึ้นยืนใหม่
คงไม่มีวันเข้าใจคำว่าชีวิต
ไม่มีวันที่ใครจะหยุดฉัน
ตราบที่หัวใจฉันยังไม่หยุดหวัง
ยังเฝ้ารอวันได้บินไปจากตรงนี้